Tot dusver hierdie winter het ons in Rustenburg Herald se weeklikse "Raak die 'klits' kwyt" (kosmaak-reeks) al te lekker weggelê aan die heerlike wildsvleisgeregte en bederfies uit die jagveld - meestal wildpastei wat telkens met groot sukses voorgesit is en 'n mens jou opnuut laat verwonder het aan die geur en smaak van goeie wildsvleis. Party mense weet regtig hoe om wildvleis gaar te maak sodat dit betreklik "mak" smaak.

Daar is mos maar die storie dat 'n mens soms sukkel om die "wild" uit wildvleis te kry. Terwyl sommige mense dit met gemengde sukses regkry, is daar wildsvleis-spesialiste onder ons wat vir jou 'n stukkie wild kan voorsit waarvan die meeste mense seker maar net kan droom - "sag soos 'n moederhart" (soos oom Joos altyd gesê het as hy 'n stukkie goeie vleis oor sy slaghuis se toonbank vir jou aangegee het...) maar sommer ook baie ander kwaliteite, werklik geurig, smaaklik, nie te ryk nie, 'n tikkie pikant kan 'n mens amper sê maar veral, totaal en al buitengewoon.

Cobus Roode van Rustenburg is so 'n man. Diegene wat Cobus "ken" sal jou vertel dat hy by sy huis omtrent geen ander vleis as wild eet nie en dat hy 'n spesialis is wat sy eie wild (In Namibië) jag en in 'n verskeidenheid van snitte laat verwerk. Ons het hier aan die stertkant van vanjaar se winter die voorreg gehad om saam mt Bill McGill (nog 'n wild-spesialis - met die verfkwas en die vurk/lepel) by Cobus en vriendin (Silke Burdack) se tafel vir 'n watertandlekker gebraaide gemsbokfillet aan te sit. Ons het nog nie hierdie winter (of enige ander een) aan sulke absoluut voortreflike wildvleis gesmul nie...

Almal behoort teen hierdie tyd al te weet – eerskomende Saterdag (24 September) is Nasionale Braaidag. Vir sekerlik loshande die meeste van ons is dit maar min of meer elke Saterdag of Sondag “nasionale braaidag” – so, geen lesse hier nodig nie nê?
Maar vir ons vriende wat naweek vir naweek voor die TV ontspan en meestal met ligte “tv-etes” oor die weg moet kom, nouja, as jy dalk nie so lief is vir ‘n braaivleisie dat jy letterlik nie vir naweke kan wag nie, dan moet die probleem seker maar by die sousie (of die kok) lê.

Omdat Suid-Afrikaners meestal nie geleer hoef te word hoe om vleis te braai nie en andersins lankal reeds weet wat hul gunstelingvleisie vir enige geleentheid is, het ons besluit om in hierdie “Raak die ‘klits’ kwyt” liewers ‘n nuwe marinade-resep aan die hand te doen – veral vir ons jagters wie se vrieskaste uiteraard hierdie tyd van die jaar propvol wildsvleis is. Ons weet mos maar dat wildsvleis meestal geneig is om aan die taaierige kant te wees en dit is soms baie moeilik om die veld se “wild” uit jou vleis te jaag…

Rustenburg Herald se “braaispan” het spesiaal met die oog op nasionale braaidag eerskomende Saterdag by Tielman en Madel Breedt laer getrek en met ‘n heerlike nuwe marinade kennis gemaak wat beloof om jou wildsvleis of wat jy ook al graag op die kole gooi in ‘n feesmaal op te tower. Ons besef daar is mense wat van hul braaivleis “a la natural” hou, maar as jy die dag ‘n wildsbokkie platgetrek het, kan dit net voordelig wees om die voordele van ‘n lekker sous of Marinade te ondersoek.

Onthou, die doel van ‘n spesiale wilsvleis-marinade is nie slegs om die vleis ‘n heerlike geur en smaak te gee nie, maar hoofsaaklik om jou wildssnit so sag soos die spreekwoordelike murg te maak.

Goed ja, ons moet ook darem sê dat effense “onenigheid” onder die Breedt-familie oor of ons resep paptert, aartappelgereg, koes-koes (cous-cous) of pap-en-vleis moes wees, ons uit konsensus by ‘n wildsvleismarinade laat eindig het, (wat ons uiteindelik saam met blesbokvleis gebraai het). Tielman en Madel maak hulle marinade só:

Antoinette Minnie van Klerksdorp hou van onthaal, reis en om nuwe plekke te ontdek. Sy eksperimenteer graag in die kombuis met nuwe disse en skerts dat jy nooit te veel souse in jou koskas kan hê nie. Sy ontspan op haar lekkerste in die natuur en manlief is mal oor haar wildspotjie.  Sy bedien dit met stampmielies of rys.

By Café Zest in Schröderstraat in Upington  kan jy by ‘n tafel gaan aansit met ‘n wye verskeidenheid gourmetdisse wat selfs die kieskeurigste smulpaap sy lippe sal laat aflek.
Die chef en eienaar, Roelof van Vuuren, delf sy inspirasie van regoor die wêreld en op eie bodem. Roelof glo dat jou oog die feesmaal lank voor jou smaaksintuie moet  ervaar en geniet.
So is dit ook met vandag se Springbokfillet “Marsala”. Marsala wyn kry sy naam van die streek van herkoms Marsala, naby Sicilië. Om die sous eie aan Upington te maak, gebruik Roelof die Oranjerivier se eie ORC Rooi Jerepigo. Roelof het meer as 20 jaar se ervaring in die kosbedryf. Hy het as kind begin kosmaak. So 20 jaar terug het hy gehelp met die uitleg van ‘n restaurant in Santon, Smith & Wollensky. Hy het die kombuis help ontwerp en toe begin om met resepte te eksprimenteer.  En die res, is soos hulle sê, geskiedenis.  Toe hy moeg word vir Johannesburg, het hy Upington toe getrek. So drie jaar terug het hy Café Zest oopgemaak en Upingtonners is hom ewig dankbaar. Sy gaste geniet hierdie interessante restaurant met ‘n opelug- en onderdak gedeelte. Die ten volle gelisensieerde restaurant het kapasiteit vir sowat 70 gaste op ‘n slag, so bespreek maar jou plekkie om telleurstelling te voorkom.. So, as jy jou geliefde wil bederf... Of indien jy ‘n sake-ete ingedagte het...
Café Zest is by Winkel 1 (ORI gebou) langs North West Motorcompany in Schroderstraat. Roelof kan geskakel word by 045 332 1413.