Daar is min dinge só eg Suid-Afrikaans soos ‘n ‘bunny chow’. Die ikoniese gereg is, volgens dié wat weet, geskep in die strate van Durban waar ‘Banias’ - Indiër straatkosverkopers – plan moes maak omdat hul nie wegneemete-houers kon bekostig nie.
Só het hulle toe begin om brood uit te hol, en hul geurige kerriebredie daarin te bedien. Maar, wees gewaarsku, ‘n bunny chow is nie die gereg om te kies as jy net ‘n ou effense hol kolletjie op die maag het nie; o nee, dié kalorie-intensiewe dis is vir wanneer jy behoorlik honger is. Dis nie ‘n ingewikkelde gereg nie – die grootste besluit wat jy gaan moet neem, is of jy beesvleis, lamsvleis, hoender of net groente gaan gebruik.
Na ‘n yskoue twee weke is die meeste Rustenburgers sekerlik soos ons hier baie bly dat die son sy draai gekry het en dat ons darem weer ‘n paar lekker “warm” sonnige dae het sonder dat ‘n yskoue wind deur die bome (en die bene) sny… Maar ja, die aande is dalk nog ‘n bietjie koel om buite vuur te maak, so vir nog ‘n paar weke is dit waarskynlik nie die regte tyd om jou vriende vir ‘n braai te nooi nie.
In hierdie week se uitgawe van “Raak die ‘klits’ kwyt” het “ons” ‘n heel besondere en oorspronklike lekkerny op die spyskaart. Onthou julle die twee oulike dames van Refinement Clinic wat onlangs in die Herald was met hulle Mandeladag-projek toe hulle met gesofistikeerde apparaat vir vroeë tekens van kanker op die uitkyk was? Wel, vandeesweek is Annabel Snyman en Kushcé Niemand terug op hul pos – maar hierdie keer met die resepteboek, voorskote en bakpoeier. Al gehoor van ‘n “Wammy” – ‘n hamburger (“hammy”) met ‘n wafel-“bun” instede van die konvensionele broodjie. Dit is absoluut heerlik maar ook pure gesondheid, so lig die glasies – ons maak dit so!
Ons mag nou wel nog nie saam kuier nie, maar kuierkos is nèt die ding om mens solank in die regte luim te kry vir wanneer vriende weer oor jou drumpel kan kom. Die twee vriende wat diè week vir die Tambotiekombuis kook, is Joe Hurter en Jan Haroldt van die Midnight Groep. Diè twee manne hou daarvan om hul gaste met lekker, onopgesmukte kos te trakteer.
‘n Slim ou met bewese agtergrond in die sakewêreld het by geleentheid gesê as jy wil seker maak dat jy altyd ‘n broodjie sal hê om te eet of dat daar altyd ‘n aanvraag na jou dienste sal wees, moet jy in die kosbedryf wees…
Nouja mense, die ouens wat nie vandeesweek met vakansie is nie, het seker nie ‘n “werk” nie - of met apologie aan al ons ywerige tuisteskeppers en natuurlik die mense wat inderdaad ‘n werk het, maar nie so gelukkig soos derduisende ander Suid-Afrikaners is as om die volgende klompie dae - veral die spesiale feesdae - te midde van ‘n heerlike vakansiestemming, te ontspan nie. Aan diégene gee ons graag ‘n bietjie erkenning en aanmoediging deur te sê - “sommige mense moet seker maar werk om te sorg dat die land darem aan die gang bly...?” Sterkte dus aan dié manne en vroue wat in hierdie wonderlike vakansieseisoen vroeg opstaan of laat gaan lê om die ratte van die nywerheid ge-olie en aan die rol te hou... Maar vir die res van ons - wel ja, - dit is vakansietyd en dit is nou nie altemit nie, soos die oumense gesê het...
Rustenburgers wat daarvan hou om die vingers op die pols van die oond, die resepteboek en kombuissake te hou, sal waarskynlik lankal reeds gehoor het van Pamela Mostert, ‘n relatiewe nuwe inwoner van Rustenburg en iemand wat die afgelope nagenoeg twee dekades in ‘n ware kosmaakguru ontwikkel het… Uiteraard is Pamela ‘n groot aanwins vir Rustenburg!
Daar is ‘n episode van die gewilde Amerikaanse situasiekomedie (ook bekend as ‘n sitcom), ‘How I Met Your Mother’, waartydens die karakters van hierdie storie die hele New York deur reis op soek na wat beskryf word as die perfekte burger. Elke keer kry hul iets soortgelyks maar tog is daar net daardie besonderse burger wat bo die res uitstaan.
Met die betreklik goeie verteenwoordiging van die Indiër-gemeenskap in Suid-Afrika en in besonder ook Rustenburg, het verskeie tradisionele Indiërgeregte deur die jare 'n gunsteling onder alle Suid-Afrikaners geword. Dit is vir niemand meer nuus dat die lof van kerrie, borrie en ander "warm goed" uit die Indiër-kultuur sommer baie gereeld in kos- en kookprogramme op televisie en radio besing word nie. Wat is nou lekkerder as kerrie-en-rys as die windjie daar buite geniepsig is en 'n mens se maag hongerpyne kry?
Of jy nou daarmee grootgeword het (soos ek) of nie - maar vandeesweek maak ons regte smulkos! Dit is darem maar snaaks hoe 'n kind se kop soms werk? Ek onthou goed toe ek nog 'n jong laerskoolseun in ons huis was. Ek was die jongste "spruit" in die huis en natuurlik het my mening of opinie die minste saakgemaak. Ai - ek onthou goed, as 'n opgeskote knaap was ek glad nie lief vir vleis nie - ek kon dus nooit die hele gedoente rondom braaivleis kleinkry nie. Ja, van die aartappelslaai het ek baie gehou. Ook van die braaibroodjies, maar nee, net 'n baie klein stukkie vleis asseblief! 
Die tyd van die jaar vir luilekker ontspan langs die swembad, in die lapa, die strand of die bosveldplasie is vanjaar sommer baie vinnig op ons en baie van ons het waarskynlik nog nie ons vakansiereëlings in plek nie. Uiteraard gaan loshande die meeste mense dié Desember-vakansie met vriende en familie deurbring en nee, hierdie kuiers is nie regtig geleentheid vir die formele “onthaal” nie. Nee, in die vakansies span sussies, ma’s en tantes en sommer ons mans by die braaivure saam om vir die hele familie en die altyd honger kinders ‘n ietsie vullends te ete te gee. Die idee is natuurlik ook dat ‘n mens hierdie familiekuiers geniet en nie te veel tyd in die kombuis deurbring nie. Vir baie van ons mag dit wys wees om hierdie vinnige maar heerlike hamburger- en vetkoekresepte van Vetkoek Den en Big Big Burger teen die yskas of die koelerboks te plak.
Soos ons in verlede week se “Raak die ‘klits’ kwyt” aangekondig het, het ons nou ook die reeks kosmaak-artikels met lede van Rustenburg Rotary afgehandel. Vir oulaas dan (vir slegs drie weke) keer ons terug na ‘n klompie “uitstaande” kookartikels met dames van die Vrouelandbou-unie se Platinastreek en ons rond dié baie interessante en aangename reeks af met ‘n laaste inloer op ons tuisdorp - Koster - waar ons deur ‘n groep raakvat-vroue ontvang is. Soos altyd het ons lekker gesels oor die boerdery en heerlik gesmul aan die eetgoed wat hulle vir ons voorberei het.