Elders in hierdie uitgawe (ja sommer ingesluit by die gewone prys) sal ons lesers ‘n interessante bylaag in die vorm van ‘n spesiale ode aan vroue in die besigheidsmilieu onder oë kry. Ja, as ‘n mens hierdeur blaai kan jy sekerlik nie anders nie as om weer eens tot die besef te kom dat ons mans sonder ons vroue maar taamlik ver en diep verlore sou wees.

Mans wat nog nie daarvan oortuig is dat vroue ‘n “grootse skepping” is nie, moet dalk vir oomblik daaraan dink dat jy jou “onstaan en loshande die grootste gedeelte van jou opvoeding en karakter aan jou moeder te danke het? Dit behoort vir baie van ons stof tot nadenke te wees - iemand het by geleentheid gesê - “liewers geen pa as ‘n slegte pa - en liewers ‘n slegte ma as geen ma….

Sedert daar so 'n paar ligte buie reën hier in ons streek uitgesak het, is dit asof daar smiddae en saans so ietwat van 'n koel luggie deur die lapa trek en 'n mens kan dit darem nou weer waag om effens naby aan 'n vuur te staan. Ja-nee, die afgelope Desember-vakansie se temperature is sekerlik nie iets wat ons maklik sal vergeet nie en ten spyte van 'n vakansiestemming was daar seker lanklaas 'n maand waarin mense so min vure aangesteek het.

Na die kwaai reën van voorverlede week en ‘n paar bitterkoue dae sedertdien spog die meeste spyskaarte met gunstelinge en maklike happies wat die innerlike ‘n bietjie warmer maak en ja, sommer die siel ook verkwik soos die radio elke naweek sê. Foto’s van sneeubedekte berghange op TV en al wat koerant is, is te pragtig maar is nou nie juis iets wat ‘n mens se hart laat warm klop nie nê?

Nee, vir vandeesweek se bietjie warmte sorg Orange Grove Restaurant net ‘n hanetreetjie buite die stad op die Johannesburgpad. Johan en Madeleine Scholtz is die nuwe eienaars van die Orange Grove Restaurant (voorheen van Geelhout Teetuin) waar Johan as sjef die pot aan die kook hou en Sonné Groenwald as restaurantbestuurder optree.
Toe die spyskaart bespreek is, het Johan sterk aangedring op ietsie so ietwat “warms” en ons is uiteindelik met ‘n tradisionele gunsteling verras. Johan se muti teen die winterkoue is niks anders nie as peri-peri hoenderlewertjies met mieliepap – regte winterkos! As jy genoeg vir so 4 tot 5 porsies wil maak, het jy die volgende nodig:

Twee koppe is beter as een lui die spreekword mos en wat is dan nou beter as twee susters of broers wat in die kombuis saamspan om ‘n heerlike maaltyd voor te berei? Maar ‘n mens moet net pasop dat jy nie in ‘n woordestrik beland nie – as jy jou in die Kaap bevind en dalk viskop-sop maak kan jy nog daarmee wegkom – maar o wee, pasop as jy hier in die hartjie van “Transvaal” dieselfde met hoender probeer – mense sal dalk die verkeerde afleiding maak as daar van hoederkop of wat-ook-al gepraat moet word…

Nouja, gelukkig weet Beverley Breytenbach en haar sus Vivian Wienand presies wat om met hoender in die kombuis te doen. Klein Loralee Breytenbach sit ook by en help om vir ons al die bestanddele en speserye aan te gee en te help dat ons genoeg inspirasie het terwyl Beverley en Vivian vir ons heerlike pasta- en roomhoender maak. Die resep lyk so:

Rustenburg’s ice cold/freezing winter nights are probably shouting for something hot/something new/something easy or something delicious to treat your family and to help them forget the awfulness of the winter of 2018. Then again there are those who don’t mind the winter at all but who love a surprise on the dining table.
Here’s how Pieter Germishuys and his team at the Hedgehog’s Nest Culinary Institute prepare pan-grilled chicken breast fillets in an Indian Korma sauce with coriander, toasted almonds and Naan bread. (Korma is a deliciously creamy sauce with desiccated coconut and a delicately balanced blend of authentic spices with ginger, slight chili and coriander).

My ma se hoenderpastei was my hele lewe lank die middelpunt van spesiale geleenthede.
Verjaarsdagvieringe was volmaak met die lieflike geure en die goudbruin kors van daardie pastei. ‘n Kerstafel was nie volledig sonder ma Anna se hoenderpastei nie en Nuwejaar sou beslis minder voorspoedig gewees het indien die pastei nie vir ete op die tafel was nie.
My ma het nooit dié resep neergeskryf nie, gevolglik, na haar dood, moes ek talle probeerslae uitvoer – sommige met meer sukses as ander.
Na deeglike ‘trial and error’ dink ek ek het by ‘n gereg uitgekom wat byna by hare sou kon kers vashou.

Ons reeks met VLU-dames in die Platinastreek van die Vrouelandbou-unie begin so stadig maar seker einde se kant toe staan en ‘n mens wonder of jy ooit daarin sal slaag om al die beste, lekkerste en mees tradisionele Suid-Afrikaanse resepte en disse met ons lesers te deel en hulle sodoende te help om ‘n stukkie van hierdie kultuurskat vir hul kinders te bewaar. Vandeesweek ‘n interessante storie... Marelize Church van Rustenburg is in baie kringe bekend - eiendomme, sakevrou, spyseniering en ja - tot van gholf kan jy haar min vertel. Marelize is die vierde van vyf kinders en het as “hotelkind” op die dorpie Alice in die Oos-Kaap grootgeword. Marelize se ouers het albei die hotelle op dié dorpie besit en die kinders moes van kleins af leer om gereeld maar veral naweke en vakansies ‘n bietjie handjie by te sit. So ja, van kos maak kan jy Marelize ook nie veel vertel nie. Sy het onlangs ‘n lid van die VLU geword.

Die afgelope twee weke het ons gesorg dat ons mense ‘n bietjie meer gesond eet en darem so af en toe die waarde van goeie groente en vrugte in byvoorbeeld ‘n gesonde slaai besef. Nee, ons oumas was reg - dit is belangrik dat ons die groente op ons bordjies eet en dit hoef glad nie so moeilik te wees om dit te geniet nie. Ja, ‘n regtige lekker slaai is darem ‘n bietjie makliker om van te hou en te maak hoor!

In die koue wintermaande is pasteie baie gewild en gelukkig vir die kosmakers is daar in Suid-Afrika sommer ‘n hele rits om van te kies. Ons het onlangs vir ons lesers gewys hoe om die immergewilde herderspastei te maak. Vandeesweek maak ons ‘n nuwe variasie – al gehoor van ‘n “Dixie Pie?” Wel – ‘n Dixie-pastei is een van talle spesialiteite by die Barrel & Bull – die voormalige Keg & Bull by die Safarituine-inkoopsentrum.

Stephan Schoeman is nie net die langste man in die hele vaatjie (Barrel) nie, hy is toevallig ook die man aan’t stuur van sake in die kombuis. In ons weermagdae het is die “pannetjies/kastrolletjies waarmee ons in die bos moes kosmaak, ‘n “Dixie” genoem. Wat ons onmiddellik hier kan opmerk is dat die Barrel & Bull se Dixie-pastei die groot weermag-dixie met gemak sal vol lê…

Vandeesweek - 'n voortsetting van ons reeks oor etnies/kultureel-tradisionele resepte/disse en steeds in die styl van aansienlik meer besadig na die oordadigheid van die afgelope Desember-feesseisoen en luilekker skoolvakansie. Of dit kos, lekker drinkgoed, lekkergoed, nageregte of sommer net sjokolade was - oor die afgelope vakansie is als mos maar oordoen - so ja, vandeesweek is ons nog steeds op dieet en ons sjefs en kokke bly maar laag lê. By Rustenburg se "nuwe" Proviant-restaurant waar die heerlikste boerekos en tradisionele geregte bedien word, kry ons vandeesweek hierdie lekker eenvoudige hoenderlewer-resep.

Onder alle kulture tel hoenderlewer as "tradisioneel" maar het jy geweet dat dit eintlik 'n Engelse fynproewershappie is? Die hoofbestanddele is eenvoudige fyngekapte uie en mooi skoongemaakte hoenderlewertjies in blokkies/repies gesny. Die uie gee 'n bietjie geur en breek die metaalagtige smaak van lewer so 'n bietjie.

Rustenburg Herald se kookspan het onlangs by die Viljoen-familie op Olifantsnek ingeloer waar Joe en Mariëtte se twee pragtige dogters (Nia en Jenni) onderskeidelik vir ons ‘n geurige hoendergereg en ‘n fantastiese heuningkoek voorgesit het.
By sommige mense kuier ‘n mens net eenvoudig lekkerder en dit is bemoedigend om in vandag se onsekere en moeilike tye ‘n spontane, vriendelike en dolgelukkige gesin te sien.
Ons kuiertjie was bestem vir die volgende aflewering in ons reeks “Raak die ‘klits’ kwyt” en ons het behoorlik baljaar tussen al die heerlike eetgoed.
Vandeesweek val ons weg met Nia se maklike maar heerlike hoendergereg wat sommer in ‘n japtrap afgerond word.
Nia het dit só gedoen:

Baie van ons se herinneringe aan kersfees is in die kos wat op die tafel was, geanker. My kersfees-onthou is van snikhete karoodae met yskoue waatlemoen, regte-egte tuisgemaakte gemmerbier, koue skaapboudsnye en gestolde wortelslaai. Buite op die stoep was tafels mooi gedek en op die gras het ons kinders deur die spreier gehardloop en mekaar met waatlemoenskille gesmeer. Daar was baie gelag en gesels en gespeel en die geskenke onder die boom was bykans ‘n bysaak – die kuier saam met ooms en tannies en broers en susters was die hoofdoel van Desember. Deesdae is dinge nie meer so ongekompliseerd nie. Daar is soveel vereistes en verwagtinge dat die feesgety ‘n amperse mynveld geword het. Maar met dié week se kook deur Hedgehog’s Nest se Sjef Pieter Germishuys bring ons ‘n tikkie van kersfees soos dit móét wees terug – met lekker kos wat saamwees ‘n fees sal maak. In die meegaande video verduidelik Sjef Pieter hoe al die geregte wat op die bladsy vertoon word, voorberei word. Ons deel egter hier die resep vir die heerlike ‘ Coronation’-hoender, soos gemaak deur Hedgehog’s Nest Culinary Institute eerstejaarstudent, Marnus van Dyk.